Ooit dacht ik dat de maatschappij vrij overzichtelijk was. Ik leefde volgens bepaalde culturele regels volgens de Katholieke levensvisie en ook in mijn grote familie waren duidelijke gedragsnormen waaraan ik mij kon houden. Er waren nauwelijks problemen in mijn leven. 

Alle mensen die niet pasten bij mijn aangeleerde kijk op de maatschappij kwamen nauwelijks op mijn netvlies. Uiteraard waren ze er wel, maar ik had een stevig neurologisch filter voor het herkennen van bekenden en onbekenden. Daardoor bleef mijn leefwereld overzichtelijk, terwijl ik mij ook prima staande kon houden in het arbeidsleven, vrijwilligersleven en sociale leven. 

In feite lagen belangrijke drijfveren onder mijn blik op de maatschappij. Niet vanuit oordeel of afwijzing, maar in een vrij strikte onbewuste keuze. 

Vastlopen

Uiteindelijk liep ik ernstig vast in mijn maatschappelijk functioneren door een opstapeling van problemen over langere tijd.  Uitgebreide diagnostiek gaf mij de classificatie autismespectrumstoornis. Dit werd een belangrijk startpunt van hernieuwd onderzoek naar mijn plek in de maatschappij. 

Inmiddels weet ik dat ik vooral leef vanuit in mij zelf aangezette drijfveren. Deels door aanleg, deels door prikkelgevoeligheid, deels door opvoeding, maar zeker ook door mijn leuke en minder leuke ervaringen.  Dit lijkt een andere persoonlijkheidsontwikkeling dan bij de meeste mensen. In ieder geval komt het niet overeen met de persoonlijkheidsontwikkeling volgens bepaalde psychologische visies. 

Ik en de ander 

Om beter te begrijpen waarom ik goed bij sommigen kan aansluiten en bij anderen direct gezamenlijk weerstand heb zocht ik naar inzichten om tot een oplossing te komen. Via de GGZ-zorg mocht een verdiepend persoonlijkheidsonderzoek worden gedaan volgens de wetenschappelijke  gedragen visie. 

Dat is niet voor iedereen mogelijk.  Dan zijn andere manieren om inzicht in jezelf en de ander te krijgen enorm helpend.